Από τη Μαρία Ροδίτη

Το προσφυγικό και μεταναστευτικό ζήτημα ταλανίζει την ελληνική κοινωνία τα τελευταία χρόνια με πολλές ΜΚΟ να κάνουν αισθητή την παρουσία τους. Κάποιες από αυτές επιτελούν μοναδικό έργο στους ανθρώπους που εγκαταλείπουν τις πατρίδες τους κάτω από αδιανόητες συνθήκες. Μια τέτοια οργάνωση είναι και η νεοσύστατη Μη Κυβερνητική Οργάνωση «Zeuxis».
Καθώς συζητώ με τον διευθυντή της οργάνωσης, Παναγιώτη Νίκα, για το έργο που προσφέρει η «Zeuxis», για τις ιστορίες που «κουβαλούν» μαζί τους τα μικρά παιδιά-ιστορίες που δεν μπορεί να αγγίξει η φαντασία μας-, για τις πρακτικές και συναισθηματικές δυσκολίες που υπάρχουν, πιάνω τον εαυτό μου να βουρκώνει και να ανατριχιάζει. Πώς μπορεί ένα παιδί να φεύγει από τον τόπο του με τους γονείς του και τελικά να καταλήγει ολομόναχο- είτε γιατί οι γονείς του πνίγηκαν σε κάποια μετακίνηση με βάρκα, είτε γιατί δολοφονήθηκαν (ακόμα και μπροστά στα αθώα, παιδικά τους μάτια), είτε γιατί χάθηκαν στο πλήθος των προσφύγων και μεταναστών; Πώς μπορεί ένα παιδί να βρίσκεται ολομόναχο σε άγνωστα μέρη, απροστάτευτο, χωρίς να γνωρίζει κανέναν, ούτε και τη γλώσσα;
Εδώ, λοιπόν, έρχεται η «Zeuxis» και το έργο που προτίθεται να επιτελέσει μιας και είναι μία καινούρια οργάνωση που μετρά μόλις ενάμιση μήνα ζωής. «Πρόκειται για μια Μη Κυβερνητική Οργάνωση, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, η οποία δημιουργήθηκε για να προσφέρει σε αυτούς που έχουν ανάγκη από υπηρεσίες, οι οποίες είναι ποσοτικά και ποιοτικά κατάλληλες για να καλύψουν τις ανάγκες τους», λέει στο all4mama ο διευθυντής της ΜΚΟ, Παναγιώτης Νίκας, ο οποίος έχει βρεθεί στην πρώτη γραμμή του προσφυγικού και μεταναστευτικού από το 2012.
 

Ζεύξις σημαίνει ένωση, δεσμός. Αυτός είναι και ο στόχος της νέας ΜΚΟ. Να αποτελέσει μία γέφυρα ανάμεσα σε ανθρώπους που βιώνουν δύσκολες καταστάσεις και σε αυτούς που μπορούν να τους βοηθήσουν. Να προσφέρει τις υψηλής ποιότητας υπηρεσίες της σε ευπαθείς ομάδες της κοινωνίας, όπως είναι οι ανήλικοι πρόσφυγες και μετανάστες.
Η ιδέα της «Zeuxis» ξεκίνησε την άνοιξη του 2018 και πολύ σύντομα έγινε πρόταση στην Ελβετική Συνομοσπονδία για χρηματοδότηση του έργου. Όπως λέει στο all4mama ο Νίκος Κουλουλίας, συντονιστής του ξενώνα "OIKOΣ", «οι Ελβετοί ζήτησαν κάποιες προτάσεις, τις έλαβαν, συμφώνησαν και τελικά ήρθε η χρηματοδότηση».
Η Zeuxis θέλει να κάνει τη διαφορά στη ζωή των ανθρώπων που έχουν ανάγκη- και γι' αυτό δημιούργησε δύο δράσεις: με επίκεντρο τη στήριξη ανήλικων κοριτσιών τη δομή φιλοξενίας, ο "ΟΙΚΟΣ", για ασυνόδευτα ανήλικα κορίτσια με τη συνεργασία της Ιατρικής Παρέμβασης - Medin και το κέντρο ημέρας ψυχοκοινωνικής υποστήριξης ανήλικων προσφύγων και μεταναστών με τη συνεργασία των Γιατρών του Κόσμου. Στη δομή φιλοξενίας ζουν σήμερα 15 ασυνόδευτα, ανήλικα κορίτσια- από 12 έως 18 ετών- από χώρες όπως το Αφγανιστάν, το Ιράκ, η Συρία, το Μάλι, η Σομαλία, το Καμερούν, το Κονγκό και το Κουβέιτ. «Τα παιδιά είναι από διάφορες χώρες, έρχονται κυρίως από τα νησιά και τον Έβρο, εκτός από δύο που ήταν εδώ στην Αθήνα και νοσηλεύονταν για διάφορα μικροπροβλήματα που είχαν», εξηγεί ο Νίκος Κουλουλίας.
 

Στο κέντρο ημέρας ψυχοκοινωνικής υποστήριξης παιδιών και εφήβων, μπορεί να απευθυνθούν ασυνόδευτα ανήλικα, αλλά και παιδιά που είναι μαζί με τους γονείς τους ή με τον έναν από τους δύο γονείς. «Πρέπει, όμως, να υπάρχει κάποιο ζήτημα που να χρήζει ψυχοκοινωνικής υποστήριξης, όπως μπορεί να είναι μια δυσκολία προσαρμογής στο κοινωνικό περιβάλλον, στο περιβάλλον του σχολείου αν πηγαίνει…», επισημαίνει ο Παναγιώτης Νίκας.
Το κέντρο ημέρας της Zeuxis μπορεί να δεχθεί τα παιδιά προσφύγων και μεταναστών από 6 έως 15 ετών. Οι στόχοι του κέντρου είναι πολύπλευροι. Στη Zeuxis μπορούν να απευθυνθούν παιδιά που χρειάζονται ψυχοκοινωνική υποστήριξη- καθόλου περίεργο αν σκεφτεί κανείς ότι έχουν βιώσει πόλεμο στις πατρίδες τους- και με εξειδικευμένη φροντίδα να αντιμετωπίσουν τα προβλήματά τους (π.χ. ψυχικά τραύματα, ξαφνική αλλαγή περιβάλλοντος κλπ). Ακόμη, η Zeuxis είναι σε θέση να βοηθήσει τα ανήλικα να αναπτύξουν κοινωνικές δεξιότητες, να αλληλεπιδράσουν με τους συνανθρώπους τους. Μέσα από δημιουργικές δραστηριότητες τα παιδιά αυτά μπορούν να αξιοποιήσουν το χρόνο τους και να ενταχθούν επιτυχώς στην ελληνική κοινωνία αποφεύγοντας έτσι και την κοινωνική απομόνωση.

Το κέντρο ημέρα της Zeuxis είναι επανδρωμένο με τους πιο κατάλληλους ανθρώπους, οι οποίοι μπορούν με τον τρόπο τους να απαλύνουν τις πληγές των μικρών προσφυγόπουλων. Παιδοψυχίατρος, ψυχολόγοι, κοινωνιολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί και εκπαιδευτές δημιουργικής απασχόλησης βρίσκονται καθημερινά εκεί. Όπως αναφέρει ο Παναγιώτης Νίκας, «έχουμε ένα παιδάκι που είναι με τον πατέρα του στην Ελλάδα, ενώ η μαμά με το μικρότερο αδελφάκι έχουν φύγει για άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με το που έφυγε η μαμά με το ένα παιδάκι, το άλλο παιδάκι έπαθε ένα σοκ, μια στενοχώρια και άρχισε να συμπεριφέρεται λίγο περίεργα. Ο πατέρας, που έμεινε πίσω με το παιδάκι, δεν ξέρει πώς να το διαχειριστεί όλο αυτό. Οπότε, οι δικοί μας άνθρωποι βλέπουν και το παιδάκι σε συνεδρίες για να μπορέσουν να το υποστηρίξουν, να δουν τι ακριβώς γίνεται και να το καθοδηγήσουν, αλλά βλέπουν και τον πατέρα για να δουν πώς θα πρέπει και ο ίδιος να συμπεριφέρεται στο παιδάκι. Στη συγκεκριμένη πληθυσμιακή κατηγορία –είτε είναι πρόσφυγες είτε μετανάστες- σε κάθε περίπτωση μιλάμε για ανθρώπους που έχουν περάσει πολύ δύσκολες συνθήκες. Δεν μπορούμε καν να τις διανοηθούμε».
Η έμπειρη ομάδα της ψυχοκοινωνικής υποστήριξης του κέντρου ημέρας χρησιμοποιεί συχνά διαφορετικού είδους ομαδικές θεραπείες, όπως είναι η Χοροθεραπεία, Μουσικοθεραπεία, Δραματοθεραπεία, Παιγνιοθεραπεία, μέθοδοι οι οποίες βοηθούν τους εφήβους να εκφραστούν με απόλυτη ελευθερία. Επιπλέον, οι εκπαιδευτικοί, οι εθελοντές και το προσωπικό οργανώνουν μαθήματα που σχετίζονται με τη γλώσσα, την τέχνη, θέματα υγείας κλπ.

 

«Όλα αυτά είναι πράγματα που τους κινούν το ενδιαφέρον και μέσα από εκεί μπορούν να ανακαλύψουν δεξιότητες, γιατί ένα βασικό ζήτημα είναι η επαγγελματική τους αποκατάσταση. Κατ’ αρχήν η ένταξή τους. Η ένταξη, όμως, περνάει και μέσα από την επαγγελματική αποκατάσταση. Κάποια παιδιά που είναι σε ηλικία 14, 15 και 16 ετών και δε μιλούν καν τη γλώσσα σαφώς θα πρέπει να τελειώσουν τη βασική εκπαίδευση, αλλά θα χρειαστεί μετά να κάνουν κάτι στη ζωή τους για να επιβιώσουν», λέει ο διευθυντής της Zeuxis, Παναγιώτης Νίκας.
Αυτό που ενδιαφέρει τους ανθρώπους της Zeuxis είναι η ευαισθητοποίηση του κόσμου. Γιατί ακόμα και σήμερα βλέπουμε να υπάρχει ξενοφοβία και ρατσισμός. «Για μας είναι πολύ σημαντικό να φέρουμε κοντά μας ανθρώπους που θα βοηθήσουν με την προσωπική τους παρουσία να προσφέρουν πράγματα. Να αφιερώσουν, δηλαδή, το χρόνο τους σε αυτά τα παιδιά», επισημαίνει ο Παναγιώτης Νίκας.
Μπορείτε να βρείτε το άρθρο εδώ.